Sunday, October 30, 2011

Difference between Abishkam and Thirumanjanam

Difference between Abishkam and Thirumanjanam
_________________________

Difference between Abishkam and Thirumanjanam. Clarification pl
Posted by:      "VS"            yennappan@computer.net                                       sadagopan10510
      Sat Oct 29, 2011 7:24 am        (PDT)

From: VS
Sent: Saturday, October 29, 2011 9:33 AM
To: jayasri srinivasaraghavan ; Malolan_net@yahoogroups.com ; FR2007
Subject: Re: Difference between Abishkam and Thirumanjanam. Clarification please.

Dear Srimathy Srinivasaraghavan :
These are quite different . VaishNavite Thirumanjanam is elaborate and has many upachArams prescribed by VaikhAnasa and PaancharAtra Agamams . It is accompanied by Pancha sooktams , AzhwAr AruLiccheyalkaLs ( NeerAtta Paasurams of PeriyAzwAr ) , Thirumanjana Kattiyams culminating in Yeera Vaadai with TuLasi garland . For details of the VaishNavite Thirumanjanam . The 52nd ebook in the Sundarasimham ebook series has a lot of details on VaishNavite Thirumanjanam :
http://www.sundrasimham.org
The esoterical content of the dialog of the Jeevan with the PerumAl enacted at the final phase of Thirumanjanam with the Lord in wet vastrama nd TuLasi maalai has no comparison and captures the essence of VisishtAdfhvaita Tattvams (i-e) the realtionship between Jeevan as a Seshan of the Lord and Sriman NaarAyaNan as the Sarva Seshi of Jeevana nd Prakruti .
Perundevi ThAyAr Thirumanjanam video is attached .
Please also google search “ Srirangam+Thirumanjanam for videos on the ancient paddhati of Thirumanjanam for Sriranganathan . On the right hand side are the links for Thirumanjanam at Sri villiputthur , Kaanchi , Thirumala . The NeerAtta utsavam at SrivilliputthUr is an important festival and you can also access it via google .
You can google search “rudrabhishekam” and discern the striking contrasts of abhishekam and the Thirumanjanam for Sriman Narayanan.
AbhishEkam in VaishNavite parlance means the Thirumudi of PerumAL and His crown .
NamO SrI NrsimhAya,
V.Sadagopan
From: jayasri srinivasaraghavan
Sent: Thursday, October 20, 2011 11:59 PM
To: malolan_net@yahoogroups.com
Subject: Difference between Abishkam and Thirumanjanam. Clarification please.
Namaskarams.
Normally, abishekam is used by Saivaites and vishnuvaites use 'thirumanjanam'. Is there any other difference?   Please clarify.
Thanks
Jayasree

Wednesday, October 26, 2011

கலியன்

கலியன்:

Thanks to:
T. Raguveeradayal
C/O SRIRANGAM SRIMAD
ANDAVAN ASHRAMAM,
THIRUPPULLANI 623532
04567-254242//919443301091
http://thiruppul.blogspot.com/
http://thiruthiru.wordpress.com/ <http://rajamragu.spaces.live.com/>***
Attachment(s) from T.Raguveeradayal
This article was found in the souvenir released on the occasion of
shashtiyaptha poorthi of HH Srimad Thirukkudanthai Andavan
(1967)1 of 1 File(s)
Kaliyan.pdfBack to top Reply to sender

Kaliyan.p

Tuesday, October 25, 2011

அமலனாதி பிரான்

Link:
http://thiruthiru.wordpress.com/2011/10/23/%E0%AE%85%E0%AE%AE%E0%AE%B2%E0%AE%A9%E0%AE%BE%E0%AE%A4%E0%AE%BF-%E0%AE%AA%E0%AE%BF%E0%AE%B0%E0%AE%BE%E0%AE%A9%E0%AF%8D-2/________

தென்னன் தமிழ்

அமலனாதி பிரான்

Posted in amalanathi piran by thiruthiru on October 23, 2011

FIRST VERSE
அமலனாதி பிரான் அடியார்க்கு என்னையாட்படுத்த
விமலன் விண்ணவர்கோன் விரையார்பொழில் வேங்கடவன்
நிமலன் நின்மலன் நீதிவானவன்நீள்மதிளரங்கத்தம்மான் திருக்
கமலபாதம் வந்து என்கண்ணினுள்ளன வொக்கின்றனவே. .1.

He, (1) the ever pure, (2) the primordial Being (3) the great Benefactor, (4) the ever –blemishless One consigning me to the service of the devoted, (5) the Lord of the Celestials, (6) the Resident of Vengadam with fragrant groves (7) the One who has no fault, (8) the One ever remaining unaffected by (the) faults (of devotees), (9) the One residing in righteous Paramapadam, (10) my Lord and Leige of Arangam with long ramparts —
His radiant lotus Feet appearas if they have come into, and are, in my eyes.
———————————————————————————————————————–

This first pasuram enjoys the lotus Feet of lord Ranganatha. It refers to them as Tiru-k-kamala-padam. kamalam is lotus. Tiru stands for all that is sacred and beautiful. These feet are soft, fragrant and lovely to look at. Tiru also means Lakshmi. These are the feet which are the lotuses caressed by Lakshmi. Desika has elaborated this sentiment in his Bhagavad—dhyanasopaana sloka 2. லக்ஷ்மீபூம்யோ:கரஸரஸிஜை: லாளிதம் – பாதோம்போஜம், திருக்கமலபாதம் is all that is said here about the Feet.

              The rest of the verse refers to Lord ranganatha in ten epithets.
          (1) Amalan
                             The verse uses four words Amalan, Vimalan, Nimalan, and Ninmalan — all having the same meaning malam (மலம்) is impurity, blemish. Absence of மலம் in a person makes him as Amalan, Vimalan etc.
                             The Alwar has evidently left it to the ingenuity of the Commentator, be it Periyavachan Pillay or Vedanta Desika, or any other, to give suitable meanings to the four words in the context in which each word is used.
                         Amalan has been taken to signify and indicate Purity in excelcis. He is பவித்ராணாம் பவித்ரம் in the words of Bhishma. That great purity is reflected in His capacity to make the impure pure.
                (2) Aadi
                        The first and foremost. He is the first and primordial cause (காரணம்)
                 (3) Piran
                               He is the only true benefactor. பிரான்! உன் பெருமை பிறராரறிவார்? (Poigai Alwar) Who can adequately understand your helpful tendencies?
                 (4) Adiyarkennai – aatpadutittha Vimalan
                        He who makes me a slave to His true devotees. The faultlessness suggested by the use of the word Vimalan lies in His being so unselfish as not to appropriate me and my servitude to Himself alone, but makes me a servant of the true and faithful devotees of His (அடியார்கள்). The Seshatvam or servitude of a chetana should not stop with the Lord but must extend to His devotees. This is known as புருஷார்த்த காஷ்டை in Vaishnavism. A true Vaishnavite hankers to serve not only the Lord, but as a corollary to his பகவத் கிங்கரத்வம் he wants to serve a devotee’s devotee’s devotee’s devotee (seven stages) Vide Kulasekara’s த்வத் பரிசாரக ப்ருத்த்ய ப்ருத்த்யஸ்ய and   Nammalwar’s அடியார் அடியார் தமக்கடியார் and so on.

Panarpiran enjoys the quality of the Lord that has made a பாகவத கிங்கரன் out of himself. The reference obviously must be to his having obeyed the behest of Loka Saranga Muni and agreed to ride on his shoulders-an apparently audacious act, but understood by the Alwar as a mere obedient act.

(5) Vinnavar-Kone. The Overlord of the celestials in Paramapadam or vaikunta.

(6) Virayaar-pozhil vengadavan. The Lord of Tiruvengadam, Tirumalai-Tirupati, famous for its fragrant groves.

The Lord left Sri Vaikunta, sojourned at Tirumalai on the way, and finaly came to Srirangam and laid Himself down. Vengadam is a stepping stone to Srirangam.

(7) Nimalan. The blemish that is negatived by this term is unapproachability. He the great and transcedent Lord, if he thought only of that aspect , will be unapproachable, and that will be a blot on Him. But here He is easily accessible.

(8) Ninmalan. He may be easily accessible; but what about our sins, sinfulness and lowliness? Will they not prevent us from apporaching Him? The answer is no. for He has not in Him the fault of putting our sins against us. He is Avignata ( அவிஜ்ஞாதா 483rd name in Sahasranama). One who does not know about His devotees’ sins அடியார் பிழைகள் நின் கருத்தடையா- Vedanta Desika in Mummanikkovai 4.

(9) Neethi-Vaanavan. He who pertains and appertains to Sri Vaikunta the celestial region above cosmos in which Neeti or righteousness reigns supreme.

(10) நீள்மதிள் அரங்கத்தம்மான் Lord Ranganatha of Srirangam which has long and lofty மதிள்l or rampart. அம்மான் is a term signifying intimate relationship, a father, mother, a சர்வ வித பந்து.

The first nine epithets are descriptive of this Lord of Srirangam. It is His கமலபாதம் that resides in my eyes now, என் கண்ணினுள்ளன. The பாதம் in my eye. The பாதம் must be taken to mean both feet, as the predicates உள்ளன and ஒக்கின்றவே are in the plural. ஒக்கின்றவே appears as if that பாதம் is in my eye, having come into it (வந்து). The impression is so strong and intense that the Feet will not leave my eyes: என் கண்ணுள் நீங்கா, நெஞ்சுள்ளும் நீங்காவே, as Nammalwar has put it. The கண்ணுள் நீங்கா is given expression to here by Panalwar. Desika completes the idea in his Bhagavat-dhyana-sopana by singing பாதாம்போஜம் ப்ரதிபலதி மே பாவநாதீர்க்கி காயாம். The lotus Feet are reflected in the lake of my mind.

It is noteworthy that this Prabandham begins with a reference ot the eye (of the Alwar) and ends with another kind of reference to the selfsame eye.

SaadhanAdhyAya of AchArya RaamAnuja’s Sri BhAshyam

Link:
___________________
The Philosophy of Saadhana in VisishtAdvaita : A Monograph by Vaik
Posted by: "VS" yennappan@computer.net sadagopan10510
Mon Oct 24, 2011 2:15 pm (PDT)

SrI:
Dear SishyAs and AbhimAnis of SrI Ahobila Matam :
On this 40th day after announcement of the New SimhAsana SamarpaNa Kaimkaryam for Srimath Azhagiyasingar during the occasion of His 20th AchArya PeetArOhaNam ,adiyEn will continue with the likhita Kaimkaryam on The Prapatti Yogam. The previous posting covered the Introduction chapter.
For the next few days , adiyEn will focus on the Saadhaka , the Saadhya and the Saadhana aspects in the context of VisishtAdvaitam and conclude with the Vaibhavam of Prapatti .
Dr. N.S.AnantharangachAr Swami’s scholarly monograph is the distilled essence of the SaadhanAdhyAya of AchArya RaamAnuja’s Sri BhAshyam . adiyen will excerpt many of the passages from Swamy’s book ,“The Philosophy of Saadhana in VisishtAdvaita” for remembering the SaarArthams relating to the Saadhaka ,the Saadhya and the Saadhana .First , we will cover the details relating to the Saadhaka or UpAsakan . Next we will cover the Saadhya( Upaasya) or the supreme goal of life ( PurushArtha). Finally, we will spend a lot of time on the Karma , Bhakti , Jn~Ana and Prapatti yogAs as the means to be adopted ( saadhana) for the realization of the Parama PurushArtham (Saadhyaa) of Moksham by the Saadhakaas .
adiyEn will try to write as simple as possible and minimize the use of high level Vedantic language for the benefit of those who wish to get an overall view of Saadhana prescribed by AchArya RaamAnuja from the VisishtAdvaitic point of view and to enhance their interest to read the source texts later.
Let us get started with the innate nature of the Saadhaka and the difficulties that he has to face on the path of Saadhana . It is indispensable for a Saadhaka to have a thorough understanding of the nature of the goal (Saadhya) that he aspires to achieve so that he chooses the right means (Saadhana) that suits him .
A.The Saadhaka : The Saadhaka is the Jeevan , the finite Self, a real entity .Jeevan is also referred to as Atman meaning one who attains, completely rules over, supports and uses his body for his own satisfaction .There are multitude of Jeevans. The Jeevans are infinite and they are distinctly different from matter( Prakruti) and Iswaran .These jeevans are anAdhi ( eternal), svayam jyOthi (self-luminous) , very minute ( atomic) . They are of a blissful nature ( Anandhamaya).
1. The Self is eternal and coeval with the Brahman and the Prakruti ( Matter ), the other two tattvams
(Realities).
2. The Self is distinct and different from the body as well as from the senses(the channels of Knowledge).
3. The Self( Jeevan) is distinct and different from Iswaran(Brahman) and the Matter ( Prakruti) , the other two of the three tattvams.
4. There is only one single Self in each body . It is of atomic size.There are myriads of Selves (Plurality)in different bodies with their own history of karmaas( Karma Vaasanaas) .
5. The Self is different from the mind (manas) , the instrument of knowledge.The mind and the unfolding of its activities relate to the dharmabhUta Jn~Anam or attributive consciousness of the Self or Jeevan .Mind is only a karaNa (instrument) of knowledge and never a karta (doer) or JnAtaa( knower).The mind is not eternal like the Jeevan and therefore it can not be the Jeevan.
6.The Self is not PraaNa, the particular types of Vaayu ,a Jada dravya , which has no consciousness like the Self.
7. The Self is not mere Knowledge (Buddhi/vij~nAna) . It is of adjectival nature and it is an inseparable attribute of the Self. The attributive consciousness is non-eternal since it is subject to generation and loss. An non-eternal entity which is always an attribute can not be substantive at all to be styled as Self. Therefore , the non-eternal attributive consciousness can never become an ever-eternal Self.
8. The Self is of Jn~Ana Svaroopa ( blissful nature).
9. The Self is endowed with Doership ( Kartrutvam) according to the will of the Supreme and the Self is primarily responsible for his deeds , good or bad , the results of which he is bound to experience .
10. The Self has Self-luminosity (Svayam JyOti) as it is of the nature of consciousness.The self-luminosity means that he shines forth to himself and not to all at all times. The Self is not in need of any other consciousness , to know it. The consciousness by which it apprehends itself is a substantive consciousness or dharmi Jn~Anam . The consciousness through which the Self apprehends all things other than itself is attributive Consciousness or dharmabhUta Jn~Anam .
11. The Self shines forth in all its distinguishing attributes in the waking ( Jaagrath) , dream (svapna) ,deep sleep ( sushupti) and swooning (Moorcha) states .At the time of samAdhi , the 8th stage of AshtAnga Yoga, It is said that one experiences the Self with all its defining attributes (Kaivalyam or AatmAvalOkanam) .
12. The Self is of the essential nature of knowledge ( Jn~Ana Svaroopa) besides being of Ananda Svaroopa ( Blissful nature). It possesses Jn~Atrutvam . Jn~Anam is prominent in self .
13. The Self is non-destructible ( eternal) . There is only change in the attributive consciousness but never in the inherent nature of the Self. The Self is immutable in its essential nature .
14. The equality of individual Selves in their essential nature and during the state of liberation , there is equality even in the power of their attributive consciousness. Plurality with perfect equlaity is possible in the state of release.During the state of SamsAra, the empirical selves are unequal , due to the contraction of their attributive consciousness brought about by the bonds of karma.It is only karma that is responsible for the empirical inequalities of the selves and those selves regain their natural and unbounded proportions in the state of liberation ( mukti) , when all selves attain the same degree of rapture or Ananda .
18.1: The selves are of two types: souls bound by Karma (Nitya SamsAris) and those that are not ( Mukta Jeevans and nitya Suris). The mukta jeevans are those who got liberated from their karmAs thru successful completion of Bahkti or Prapatti yOgam . Nitya or eternally liberated jeevans have no links with the world of KarmAs .Both the Mukta and the nitya Jeevans are blessed with the same degree of Anandham in SrI VaikunTham.
18.2:the nitya samsari jeevans are engulfed in the mesh of Prakruti and grope in the dark through the cycles of births and deaths infinitely.It is this soul ( jeevan) that is in need of Saahdana for getting rid of this miserable samsAra , and for attaining the infinite joy of divine communion with its Lord.
19.There are three categories of TattvAs or realities : Iswaran (PrEritA, the ordainer) , Jeevan ( bhOktA, the enjoyer) and Prakruti ( BhOgya , the object of enjoyment).Due to Prakruti sambhandham due to the previous karmAs of the individual Self , the samsAri Jeevan recedes farther and farther from its Lord.
20. The finite Self has a gross as well as a subtle body. This gross body only changes from birth to birth and the subtle body never gets destroyed until the time of liberation .
21. Prakruti or matter is made up of three guNams: Sattva, Rajas and Tamas .The combination of these three guNams in different proportions is responsible for the different karmAs. Prakruti screens from us the nature of the finite Self (JeevAtmaa) and the Universal Self ( ParamAtmaa).It obstructs our attempts at self-realization and God realization .This impediment is insurmountable without divine grace.
22. Divine Mercy is at the root of all Saadhanaa and it is only on account of His unbounded grace that the finite self embodied in matter awakens and arises from the deep slumber of ignorance , and yearns thereafter for divine experience , for attaining which , he goes in search of a proper AchAryan and attains him at the proper time.The AchAryan enlightens the samsari chetAna on his essential nature as well as the reality of the Highest Truth .The compassionate AchAryan teaches the suffering jeevan about the goal and the way and leads him on most kindly to the goal of life.The Saadhaka could not have proceeded by himself on to the path of Saadhanaa. The divine grace and the AchArya anugragham shower the blessings on the Jeevan because of the slightest good done by him knowingly or Unknowingly.

We will study next the Saadhya or Upaasya or the Supreme Goal of life , the attainment of the Brahman.
Swamy Desikan ThiruvadigaLE SaraNam ,
NamO SrI NrsimhAya,
Daasan , Oppiliappan Koil VaradachAri Sadagopan
( http://www.ahobilamutt.org/)

Friday, October 21, 2011

வைணவ துணுக்குகள்

_______________________

saranagathi@yahoogroups.com

Fri, Oct 21, 2011

_______________________

Re: TITBITS

Posted by: "VS" yennappan@computer.net sadagopan10510

Thu Oct 20, 2011 12:46 pm (PDT)

SrI:

Thank you Sriman Sampath Swamy for your mail on Tattvams by Swamy NammAzhwAr !
The Eikya KaNDyam between the dhivya Prabhandhams and Sanskrit Vedams is incredible .
NamO Sri NrisimhAya,
V.Saddagopan

From: Nochalur Seshadri Sampath
Sent: Wednesday, October 19, 2011 2:16 PM
To: sadagopan
Subject: TITBITS

டியர் டாக்டர் சடகோபன் ஸ்வாமின்,

தத்துவங்கள் எத்தனை ? உடனே கூறுவார் (நம்) ஆழ்வார். அந்த பாசுரம் பார்ப்போமா.

மங்கவொட்டு உன் மாமாயை திருமாலிருன்சோலை மேய
நாங்கள் கோனே யானே நீயாகி என்னை அளித்தானே
பொங்கைம்புலனும் பொரிஐந்தும் கருமேந்திரியம் ஐம்பூதம்
இங்கு இவ்வுயிரேய் ப்ரிக்ரிதி மானங்கார மனங்களே ..................௧௦ ௭ ௧௦
சப்தாதி விஷயங்கள் ஐந்தும் + அவற்றில் அகப்பட்டு உழலும் ஞானேந்த்ரியங்கள் ஐந்தும் +
அதை அனுபவிக்கும் கருமேந்திரியங்கள் ஐந்தும் + சரீரத்திற்கு முக்யமான பூதங்கள் ஐந்தும் +
மூலப்ரிக்ருதி ஒன்றும் + வ்யவசாய ஹேதுவான மகான் ஒன்றும் + அஹங்காரம் ஒன்றும் +
சங்கல்ப ஹேதுவான மனசு ஒன்றும் சேர்ந்த இவைகள் தான் (மொத்தம் இருபது நான்கு)

பரமபதம் செல்ல வழித்துணை வேண்டுமோ என்ற கேள்வி எல்லோர் மனதிலும் எழும். அதற்கும்
இவ் வாழ்வார் திரு நாடு செல்வோர்க்கெல்லாம் அந்த நாராயணனே துணை என்று
தனது பத்தாம் பதிகத்தில் வந்து அடைகிறார் திருமோகூர் காளமேக பெருமாளை.
இங்கு உள்ள தடாகம் தாளதாமரைத் தடாகம் என்றே வழங்கப்படுகிறது.

இதையே பெரியாழ்வாரும் "உரம்பெற்ற மலர்க்கமலம் உலகளந்த சேவடி போலுமர்ந்து
காட்ட, வரம்புற்ற கதிர்ச்சென் நெல்தாள் சாய்த்து தலைவணங்கும் தன்னரங்கமே " என்று கூறுகிறார்.

ஆகாசம் அளவு ஓங்கியிருக்கும் தாமரையை காணும்போது உலகளந்த சேவடியை சேவித்தார் போல்
இருக்கும் என்றும், சென்னல்நெற்பயிர்கள் கதிர் கனத்தாலே தலை வணங்கி இருக்கும் வயல் நிலயை
காணும் போது வணக்கமே வடிவெடுத்திருக்கும் பகவதோத்தமர்களை சேவித்தார் போல் இருக்கும் என்கிறார்

திருமோகூர் நலங்கொள் நான் மறை வாணர்கள் வாழும் இடம். நலங்கொள் என்பது நான் மறைக்கும்
ஆகலாம், நான் மறை வானர்கட்கும் ஆகலாம் என்று அறிக. இத் தலத்தில் சிவன் முதலானோர், தேவர்கள்
வந்து பணிவதாக மரபு.

ஒரு பாசுரத்தில் கூத்தன் என்று கூறுகிறார் ஆழ்வார். கூத்தன் என்றால் அது நடராஜனைத் தானே குறிக்கும்.
ஆனால் நடை நடக்கும் அழகே கூத்தாடினார் போல இருக்கும் என்கிறார் இந்த திருமொஹூர் திவ்ய தேசத்தில்.
இங்கு ராமாயணம் பிரமாணம் காட்டப்பட்டிருக்குது. "அக்ரத ப்ரயயௌ ராம " யயௌ என்று சொல்லாமல்
"பிரயயௌ" என்பதால் ஆழ்வார் நடையில் விசேஷம் காட்டப்பட்டு இருக்கிறது என்பதை அறிக. இந்த நடை
அழகை ராமனிடத்திலும், கண்ணனிடமும் காணலாம் என்பதால் "கேசவன்" என்று கூறுகிறார்
ஒன்று எட்டாம் பதிகத்தில் பெரியாழ்வர் கூறுகிறார்
"ஒருகாலில் சங்கு, ஒருகாலில் சக்கரம் உள்ளபடி பொறித்தமைந்த
இருகாலும் கொண்டு அங்கங்கு எழுதினாற்போல் "
இதிலிருந்து ஒன்று தெரிகிறது நம் ஆச்சார்யர்கள் தன் சிஷ்யர்களுக்கு இடும்
"சமாஷ்யணம்" இதன் மூலம் தான் வந்ததோ என்று.

திருவாய்மொழி ஆயிரமும் அரங்கனைதான் குறிக்கும் என்று கூறுவதில் உண்மை உண்டா?
பட்டர் அருளிச் செய்த "வான் திகழும் சோலை மதிள் அரங்கர் வண்புகழ்மேல் ஆன்றதமிழ்
மறைகள் ஆயிரமும் " என்பது ஒரு சான்று.
பல திவ்ய தேசங்கள் அனுபவிக்க பட்டுள்ளது. அதனுள் திருவரங்கமும் ஒன்று என்றும் கூறுவர்
பெரியோர்கள்.
கங்குலும் பகலும் பதிகத்தின் முடிவில் "முகில் வண்ணன் அடி மேல் சொன்ன சொல் மாலை
ஆயிரமும் என்பதில் இருந்து அவர் பாடினது எல்லாமே அந்த அரங்கநாதனை மட்டும் தான்
என்றும் அதிலிருந்து சில திவ்ய தேசத்திற்கு பகிர்ந்து கொடுத்து இருக்கிறார் என்பது
கருத்து.
எப்படி பெருமாள் திருப்பலகையில் அமுதுபடியிலே மற்றத் திருப்பதி நாயன்மார்க்கும்
அளந்து கொடுக்குமாப்போலே என்று பிள்ளயருளிச்செய்வார்.

பிள்ளைக்குழாங்கள் திரண்டு விளையாடும் இடம் என்பது கோவில் வாசலிலே.
தென் தெருப்பேரியில் எம்பெருமான் தானும் அந்த விளையாட்டின் சுவையை காண
ஆசைப்பட்டானாம். எதிரே பெரிய திருவடி சன்னதியில் இருந்து இடைச்சுவராய்
இருந்தபடியாலே அந்த விளையாட்டை காண முடியாததால் "கருடா"
அப்பால் போ என்றதால் தள்ளி இருக்கிறாராம் அந்த கருடன் இந்த தேசத்தில்.
இந்த நலமாய் நாளைக்கும் காணலாம்.
,
adiyen,
nochalur seshadri sampath.

Thursday, October 20, 2011

பிரபன்ன காயத்ரி

பிரபன்ன காயத்ரி:

நன்றி :

Prapanna Gayathri

Posted by: "TCA Venkatesan" vtca@yahoo.com vtca

Thu Oct 20, 2011 3:18 am (PDT)

Sri:
Srimathe Ramanujaya Nama:

adiyEn's meager attempt at compiling emberumAnAr's adjectives out of Ramanuja Nutrandhadhi.

ப்ரபந்ந காயத்ரி

௧.    மாறன் அடி பணிந்துய்ந்தவன் இராமாநுசன்
௨.    பல்கலையோர் தாம் மன்ன வந்தவன் இராமாநுசன்
௩.    குறையல் பிரான் அடிக்கீழ் விள்ளாத அன்பன் இராமாநுசன்
௪.    பொருவரும் சீர் ஆரியன் செம்மை இராமாநுசன்
௫.    ஊழி முதல்வனையே பன்னப் பணித்த பரன் இராமாநுசன்
௬.    எனக்குற்ற செல்வம் இராமாநுசன்
௭.    ஈன்கவிகள் அன்பால் மயல் கொண்டு வாழ்த்தும் இராமாநுசன்
௮.    பெருங்கீர்த்தி இராமாநுசன்
௯.    பழியைக் கடத்தும் இராமாநுசன்
௧0.    (பொய்கைப்பிரான் எரித்த) திருவிளக்கைத் தன் திருவுள்ளத்தே
இருத்தும் பரமன் இராமாநுசன்
௧௧.   எம் இறையவன் இராமாநுசன்
௧௨.   பூதத் திருவடி தாள்கள் நெஞ்சத்துறைய வைத்தாளும்
இராமாநுசன்
௧௩.   தமிழ்த் தலைவன் பொன்னடி போற்றும் இராமாநுசன்
௧௪.   பாண் பெருமாள் சரணாம் பதுமத்தாரியல் சென்னி இராமாநுசன்
௧௫.   மழிசைக்கிறைவன் இணையடிப் போதடங்கும் இதயத்து இராமாநுசன்
௧௬. பரன் தாளன்றி ஆதரியா மெய்யன் இராமாநுசன்
௧௭.   (கொல்லி காவலன் கவி பாடும்) பெரியவர் பாதங்களே துதிக்கும்
பரமன் இராமாநுசன்
௧௮.   பான்மையன் தாள் பேராத உள்ளத்து இராமாநுசன்
௧௯. சூடிக் கொடுத்தவள் தொல்லருளால் வாழ்கின்ற வள்ளல்
இராமாநுசன்
௨0.   நீலன் தனக்கு உலகில் இனியான் எங்கள் இராமாநுசன்
௨௧.   பெரியவர் சீரை உயிர்கள் எல்லாம் உய்தற்கு உதவும்
இராமாநுசன்
௨௨.   எம் உறுதுணை இராமாநுசன்
௨௩.   நீணிலத்தோர் அறிதர நின்ற இராமாநுசன்
௨௪.   எனக்காரமுது இராமாநுசன்
௨௫. நாதமுனியை நெஞ்சால் வாரிப் பருகும் இராமாநுசன்
௨௬. எந்தன் மாநிதி இராமாநுசன்
௨௭.   யமுனைத்துறைவன் இணையடியாம் கதி பெற்றுடைய இராமாநுசன்
௨௮. என்னைக் காத்தனன் இராமாநுசன்
௨௯. தீர்த்தனை ஏத்தும் இராமாநுசன்
௩0.   எந்தன் சேமவைப்பு இராமாநுசன்
௩௧.   நல்லன்பர் மனத்தகத்தே எப்போதும் வைக்கும் இராமாநுசன்
௩௨.   மெய்ஞ்ஞானத்து இராமாநுசன்
௩௩.   காரேய் கருணை இராமாநுசன்
௩௪.   திக்குற்ற கீர்த்தி இராமாநுசன்
௩௫. வஞ்சர்க்கரிய இராமாநுசன்
௩௬. வேதப் பசுந்தமிழ் தன்னைத் தன் பத்தி என்னும் வீட்டின்கண்
வைத்த இராமாநுசன்
௩௭.   அன்பன் அனகன் இராமாநுசன்
௩௮. என்னை ஆண்டனன் இராமாநுசன்
௩௯. தென்னத்தியூரர் கழலிணைக்கீழ்ப் பூண்ட அன்பாளன் இராமாநுசன்
௪0.   ஞாலத்தை வண்மையினால் வந்தெடுத்தளித்த அருந்தவன்
இராமாநுசன்
௪௧.   பொன்னரங்கம் என்னில் மயலே பெருகும் இராமாநுசன்
௪௨.   நயப்புகழ் இராமாநுசன்
௪௩.   இராமாயணம் என்னும் பத்தி வெள்ளம் குடிகொண்ட கோயில்
இராமாநுசன்
௪௪.   புண்ணியர் தம் வாக்கில் பிரியா இராமாநுசன்
௪௫. தெருளும் தெருள் தரும் இராமாநுசன்
௪௬. சேமங்கள் செய்யும் இராமாநுசன்
௪௭.   வாமனன் சீலன் இராமாநுசன்
௪௮. அண்ணல் இராமாநுசன்
௪௯. தூயவன் தீதில் இராமாநுசன்
௫0.   யாவும் தெரிந்தவன் இராமாநுசன்
௫௧.   எண்ணரும் சீர் இராமாநுசன்
௫௨. நல்லார் பரவும் இராமாநுசன்
௫௩. மாறன் பணித்த மறை உணர்ந்தோன் இராமாநுசன்
௫௪. திசை அனைத்தும் ஏறும் குணன் இராமாநுசன்
௫௫. அறம் செப்பும் இராமாநுசன்
௫௬. சிந்தை உள்ளே நிறைந்து ஒப்பறவிருந்த இராமாநுசன்
௫௭. புன்மையிலோர் பகரும் பெருமை இராமாநுசன்
௫௮. தென்னரங்கன் கழல் சென்னி வைத்துத் தானதில் மன்னும்
இராமாநுசன்
௫௯. எதித்தலை நாதன் இராமாநுசன்
௬0.   அடியர்க்கமுதம் இராமாநுசன்
௬௧. அற்புதன் இராமாநுசன்
௬௨. என்னை ஆள வந்த கற்பகம் இராமாநுசன்
௬௩. கற்றவர் காமுறு சீலன் இராமாநுசன்
௬௪. ஈட்டிய சீலத்து இராமாநுசன்
௬௫. தொண்டர் குலாவும் இராமாநுசன்
௬௬.புனிதன் இராமாநுசன்
௬௭. புவனம் எங்கும் ஆக்கிய கீர்த்தி இராமாநுசன்
௬௮. உத்தமன் இராமாநுசன்
௬௯. நற்றவர் போற்றும் இராமாநுசன்
௭0.   மெய்ம்மதிக் கடல் இராமாநுசன்
௭௧.   குணம் திகழ் கொண்டல் இராமாநுசன்
௭௨.   எம் குலக்கொழுந்து இராமாநுசன்
௭௩.   அருமுனிவர் தொழும் தவத்தோன் இராமாநுசன்
௭௪.   மிக்க பண்டிதன் இராமாநுசன்
௭௫. வல்வினையேன் மனத்தில் ஈனம் கடிந்த இராமாநுசன்
௭௬. கீதையின் செம்மைப் பொருள் தெரியப் பாரினில் சொன்ன
இராமாநுசன்
௭௭.   எந்தை இராமாநுசன்
௭௮. எண்ணில் பல்குணத்த இராமாநுசன்
௭௯. பெருங்கருணை இராமாநுசன்
௮0.   பெருந்தகை இராமாநுசன்
௮௧.   மதி புரையும் தண்மை இராமாநுசன்
௮௨. உண்மை நல் ஞானம் உரைத்த இராமாநுசன்
௮௩. கொண்டல் அனைய வண்மை இராமாநுசன்
௮௪. ஏரார் குணத்து இராமாநுசன்
௮௫. மெய்யைப் புரக்கும் இராமாநுசன்
௮௬. நல்லார் பரவும் இராமாநுசன்
௮௭. அரங்கன் செய்ய தாளிணைகள் பேர்வின்றி பெறுத்தும் இராமாநுசன்
௮௮. தெரிவுற்ற கீர்த்தி இராமாநுசன்
௮௯. சீர் முகில் இராமாநுசன்
௯0.   கார் கொண்ட வண்மை இராமாநுசன்
௯௧. பேதைமை தீர்த்த இராமாநுசன்
௯௨. கற்றார் பரவும் இராமாநுசன்
௯௩. வண்கீர்த்தி இராமாநுசன்
௯௪. வலி மிக்க சீயம் இராமாநுசன்
௯௫. போற்றரும் சீலத்து இராமாநுசன்
௯௬. எனையாள வந்த இராமாநுசன்
௯௭. மிக்க புண்ணியன் இராமாநுசன்
௯௮. எண்ணரும் கீர்த்தி இராமாநுசன்
௯௯. மெய்த்தவன் இராமாநுசன்
௧00.   பொற் கற்பகம் இராமாநுசன்
௧0௧. துயர் அகற்றி உயக்கொண்டு நல்கும் இராமாநுசன்
௧0௨. எம் ஐயன் இராமாநுசன்
௧0௩. கீர்த்திப் பயிர் எழுந்து விளைந்திடும் சிந்தை இராமாநுசன்
௧0௪. செழுங்கொண்டல் இராமாநுசன்
௧0௫. நன்ஞானி இராமாநுசன்
௧0௬.நல்வேதியர்கள் தொழும் திருப்பாதன் இராமாநுசன்
௧0௭. இன்புற்ற சீலத்து இராமாநுசன்
௧0௮. பொங்கிய கீர்த்தி இராமாநுசன்

எம்பெருமானார்
திருவடிகளே சரணம்

--

prapanna gAyathri

1.    mARan aDi paNindhuyndhavan irAmAnusan
2.    palkalaiyOr thAm manna vandhavan irAmAnusan
3.    kuRaiyal pirAn aDikkIzh viLLAdha anban irAmAnusan
4.    poruvarum sIr Ariyan semmai irAmAnusan
5.    Uzhi mudhalvanaiyE pannap paNiththa paran irAmAnusan
6.    enakkutRa selvam irAmAnusan
7.    InkavigaL anbAl mayal koNDu vAzhththum irAmAnusan
8.    perungkIrththi irAmAnusan
9.    pazhiyaik kaDaththum irAmAnusan
10.    (poygaippirAn eriththa) thiruviLakkaith than thiruvuLLaththE iruththum paraman irAmAnusan
11.    em iRaiyavan irAmAnusan
12.    bUthath thiruvaDi thALgaL nenjchaththuRaiya vaiththALum irAmAnusan
13.    thamizhth thalaivan ponnaDi pOtRum irAmAnusan
14.    pAN perumAL charaNAm padhumaththAriyal senni irAmAnusan
15.    mazhisaikkiRaivan iNaiyaDip pOdhaDanggum idhayaththu irAmAnusan
16.    paran thALanRi AdhariyA meyyan irAmAnusan
17.    (kolli kAvalan kavi pADum) periyavar pAdhanggaLE thudhikkum paraman irAmAnusan
18.    pAnmaiyan thAL pErAdha uLLaththu irAmAnusan
19.    sUDik koDuththavaL thollaruLAl vAzhginRa vaLLal irAmAnusan
20.    nIlan thanakku ulagil iniyAn enggaL irAmAnusan
21.    periyavar sIrai uyirgaL ellAm uydhaRku udhavum irAmAnusan
22.    em uRuthuNai irAmAnusan
23.    nINilaththOr aRithara ninRa irAmAnusan
24.    enakkAramudhu irAmAnusan
25.    nAthamuniyai nenjchAl vArip parugum irAmAnusan
26.    endhan mAnidhi irAmAnusan
27.    yamunaiththuRaivan iNaiyaDiyAm gadhi petRuDaiya irAmAnusan
28.    ennaik kAththanan irAmAnusan
29.    thIrththanai Eththum irAmAnusan
30.    endhan sEmavaippu irAmAnusan
31.    nallanbar manaththagaththE eppOdhum vaikkum irAmAnusan
32.    meynjnjAnaththu irAmAnusan
33.    kArEy karuNai irAmAnusan
34.    thikkutRa kIrththi irAmAnusan
35.    vanjcharkkariya irAmAnusan
36.    vEdhap pasunthamizh thannaith than paththi ennum vITTinkaN vaiththa irAmAnusan
37.    anban anagan irAmAnusan
38.    ennai ANDanan irAmAnusan
39.    thennaththiyUrar kazhaliNaikkIzhp pUNDa anbALan irAmAnusan
40.    njAlaththai vaNmaiyinAl vandheDuththaLiththa arunthavan irAmAnusan
41.    ponnaranggam ennil mayalE perugum irAmAnusan
42.    nayappugazh irAmAnusan
43.    irAmAyaNam ennum paththi veLLam kuDikoNDa kOyil irAmAnusan
44.    puNNiyar tham vAkkil piriyA irAmAnusan
45.    theruLum theruL tharum irAmAnusan
46.    sEmanggaL seyyum irAmAnusan
47.    vAmanan sIlan irAmAnusan
48.    aNNal irAmAnusan
49.    thUyavan thIdhil irAmAnusan
50.    yAvum therindhavan irAmAnusan
51.    eNNarum sIr irAmAnusan
52.    nallAr paravum irAmAnusan
53.    mARan paNiththa maRai uNarndhOn irAmAnusan
54.    thisai anaiththum ERum guNan irAmAnusan
55.    aRam seppum irAmAnusan
56.    sindhai uLLE niRaindhu oppaRavirundha irAmAnusan
57.    punmaiyilOr pagarum perumai irAmAnusan
58.    thennaranggan kazhal senni vaiththuth thAnadhil mannum irAmAnusan
59.    edhiththalai nAthan irAmAnusan
60.    aDiyarkkamudham irAmAnusan
61.    aRpudhan irAmAnusan
62.    ennai ALa vandha kaRpagam irAmAnusan
63.    katRavar kAmuRu sIlan irAmAnusan
64.    ITTiya sIlaththu irAmAnusan
65.    thoNDar kulAvum irAmAnusan
66.    punidhan irAmAnusan
67.    buvanam enggum Akkiya kIrththi irAmAnusan
68.    uththaman irAmAnusan
69.    natRavar pOtRum irAmAnusan
70.    meymmadhik kaDal irAmAnusan
71.    guNam thigazh koNDal irAmAnusan
72.    em kulakkozhundhu irAmAnusan
73.    arumunivar thozhum thavaththOn irAmAnusan
74.    mikka paNDidhan irAmAnusan
75.    valvinaiyEn manaththil Inam kaDindha irAmAnusan
76.    gIthaiyin semmaip poruL theriyap pArinil sonna irAmAnusan
77.    endhai irAmAnusan
78.    eNNil palguNaththa irAmAnusan
79.    perungkaruNai irAmAnusan
80.    perunthagai irAmAnusan
81.    madhi puraiyum thaNmai irAmAnusan
82.    uNmai nal njAnam uraiththa irAmAnusan
83.    koNDal anaiya vaNmai irAmAnusan
84.    ErAr guNaththu irAmAnusan
85.    meyyaip purakkum irAmAnusan
86.    nallAr paravum irAmAnusan
87.    aranggan seyya thALiNaigaL pErvinRi peRuththum irAmAnusan
88.    therivutRa kIrththi irAmAnusan
89.    sIr mugil irAmAnusan
90.    kAr koNDa vaNmai irAmAnusan
91.    pEdhaimai thIrththa irAmAnusan
92.    katRAr paravum irAmAnusan
93.    vaNkIrththi irAmAnusan
94.    vali mikka sIyam irAmAnusan
95.    pOtRarum sIlaththu irAmAnusan
96.    enaiyALa vandha irAmAnusan
97.    mikka puNNiyan irAmAnusan
98.    eNNarum kIrththi irAmAnusan
99.    meyththavan irAmAnusan
100.    poR kaRpagam irAmAnusan
101.    thuyar agatRi uyakkoNDu nalgum irAmAnusan
102.    em aiyan irAmAnusan
103.    kIrththip payir ezhundhu viLaindhiDum sindhai irAmAnusan
104.    sezhungkoNDal irAmAnusan
105.    nannjAni irAmAnusan
106.    nal vEdhiyargaL thozhum thiruppAdhan irAmAnusan
107.    inbutRa sIlaththu irAmAnusan
108.    ponggiya kIrththi irAmAnusan

emberumAnAr thiruvaDigaLE sharaNam

Azhvar Emberumanar Jeeyar Thiruvadigale Sharanam

adiyEn madhurakavi dAsan